پروتئین یکی از مهم‌ترین مواد مغذی
پروتئین یکی از مهم‌ترین مواد مغذی است که برای حفظ زندگی ضروری است و نقش‌های مهمی در بدن دارد، از جمله تنظیم اشتها، کنترل وزن و حفظ ترکیب بدنی. همچنین، پروتئین در تنظیم فشار خون، متابولیسم گلوکز و چربی‌ها، سلامت استخوان‌ها و تقویت سیستم ایمنی بدن نقش دارد
با توجه به اهمیت پروتئین در سلامت و تغذیه، ضروری است که مصرف غذاها از نظر میزان انرژی و مواد مغذی، به ویژه پروتئین و اسیدهای آمینه، مورد بررسی قرار گیرد. برای تأمین نیازهای بدن، باید به نوع پروتئینی که مصرف می‌کنیم، کیفیت آن و میزان پروتئین در غذاها توجه کنیم. بدن ما به نه نوع اسید آمینه ضروری نیاز دارد که نمی‌تواند به مقدار کافی تولید کند و باید از طریق غذاهای مصرفی تأمین شوند. این اسیدهای آمینه شامل هیستیدین، ایزولوسین، لوسین، والین، لیزین، ترئونین، فنیل‌آلانین، متیونین و تریپتوفان هستند. از این بین، سه اسید آمینه (لوسین، والین و ایزولوسین) به عنوان اسیدهای آمینه شاخه‌دار شناخته می‌شوند و نقش مهمی در ساخت و تقویت عضلات دارند
منابع مختلف پروتئین ها
پروتئین‌ها از منابع مختلفی مانند گوشت، شیر، تخم‌مرغ، سویا و گیاهان دیگر به دست می‌آیند. غذاهای حیوانی معمولاً نسبت به غذاهای گیاهی پروتئین بیشتری دارند و بدن بهتر می‌تواند پروتئین و اسیدهای آمینه آنها را هضم کند. مطالعات نشان داده‌اند که حدود ۶۲ درصد از کل پروتئین مصرفی در آمریکا از منابع حیوانی تأمین می‌شود. ماهی، مرغ و گوشت قرمز مهم‌ترین منابع پروتئین در این کشور هستند. گوشت و محصولات گوشتی نیز منابع خوبی برای تأمین مواد مغذی مانند روی، ویتامین B12، فسفر و آهن هستند، در حالی که غذاهای گیاهی معمولاً فیبر، ویتامین E و منیزیم بیشتری فراهم می‌کنند. گوشت قرمز به عنوان یک منبع غذایی مهم، پروتئین با ارزش بیولوژیکی بالا و مواد مغذی ضروری را فراهم می‌کند که در مقایسه با منابع جایگزین، بیشتر در دسترس بدن قرار دارند. کاهش مصرف گوشت و محصولات لبنی می‌تواند نگرانی‌هایی درباره تأمین کافی پروتئین ایجاد کند. بنابراین، توصیه می‌شود که افراد از منابع متنوع پروتئین مانند گوشت، محصولات لبنی، ماهی، غلات و حبوبات استفاده کنند تا نیازهای تغذیه‌ای بدن به خوبی برآورده شود
این مسائل در کشورهای توسعه‌یافته و غربی بیشتر مورد بررسی قرار گرفته‌اند، به ویژه به دلیل افزایش محبوبیت رژیم‌های غذایی جدید مانند رژیم‌های گیاه‌خواری، وگان و فلکسترین. مقالات علمی مختلفی نیز به بررسی میزان مصرف پروتئین، الگوهای غذایی مرتبط با پروتئین‌های گیاهی و حیوانی، و منابع جدید پروتئین برای آینده پرداخته‌اند
